De dames komen binnen, ik sta te koken. Terwijl ze gezellig aanschuiven aan de keukentafel trek ik alvast een flesje wijn open. De dames bedanken nog even, ze hebben hard gefietst en nemen eerst een groot glas cola light voor de dorst. Ach, de fles is nu toch open dus ik neem tijdens het koken alvast een glaasje wijn.
Mijn vriendinnen en ik hebben allemaal drukke banen en ik kan pas beginnen met koken als ik thuis ben van mijn werk. Daarom zorg ik, goede gastvrouw als ik ben, natuurlijk voor een stokbroodje, kaasje, stukje paté, schaaltje pesto, om de eerste trek te stillen. Als we uiteindelijk rond zeven uur aan de maaltijd zitten willen de dames ook wel een wijntje en neem ik er zelf ook nog eentje.
Omdat ik als kok al de hele avond boven de pannen heb gehangen, eet ik zelf niet zoveel. Dat ik tussen het kokkerellen en redderen door twee toastjes met brie, een crackertje met zalm, zes olijven en drie stokbroodjes met pesto heb gegeten helpt trouwens ook niet mee.
Zodra de kinderen naar bed zijn verplaatsen we het feestje naar het balkon, waar de dames kunnen roken. Ongeacht het weer trouwens, want ook al is het drie graden onder nul, de wijn vloeit rijkelijk, dus we warm blijven we toch wel.
Enorm gezellig zo’n avondje, en op een korte nacht volgt een katerige ochtend, die zo goed en kwaad als het gaat wordt bestreden met een paracetamolletje en een gebakken eitje met spek. Als ik de flessen tel op het balkon blijkt dat we met zijn drieëen wel vier flessen wijn soldaat hebben gemaakt. Ik voel aan mijn hoofd dat ik daar een behoorlijk aandeel in heb gehad.
De laatste paar keer dat de dames “wijntjes kwamen doen”, heb ik geworsteld met mijn drinkgewoonten. Omdat ik natuurlijk ook wel begrijp dat zoveel drinken niet goed is voor een mens, ben ik op zoek gegaan naar alternatieven.
Zo heb ik een keer alleen maar cola light gedronken (bijna twee anderhalve liter flessen op één avond, op het laatst kwam de cola mijn neus uit!).
Ook heb ik een keer -niet zonder trots- aangekondigd dat ik de hele avond alcoholvrije wijn ging drinken. Toegegeven, daar dronk ik niet één maar zelfs twéé flessen van. Maar dat mocht, want het bevatte nauwelijks alcohol en calorieën. Toch blijft het een beetje een zwaktebod dat ik spek-en-bonen-wijn nodig heb om een leuke avond te hebben.
Ik moet dus eerlijk toegeven dat hier één van mijn grote zwaktes ligt. Ik kan het blijkbaar gewoon niet, weinig drinken. Ik kan heel goed NIET drinken. Maar indien ik WEL drink, dan graag veel.
Ik ben op zoek naar de uit-knop voor dit gedrag. Want hoewel ik op ‘gewone dagen’ niet of nauwelijks drink, kan ik op feestjes en etentjes helemaal los gaan.
Ik heb een tijdje geleden het boek van Mariette Wijnen “Naar een paar glazen minder” gelezen. Daar vond ik soms herkenning, maar gelukkig nog vaker niet. Tot mijn niet geringe opluchting constateerde ik dan ook toen het boek uit was: Ik ben godzijdank echt geen alcoholist. Goed nieuws dus, ik hoef niet naar de AA! Maar ik wil wel afvallen, en alcohol is behalve een dikmaker ook nog eens een katalysator voor andere slechte gewoonten die altijd op de loer liggen.
En toen was daar ineens Mieke Koster. Een mysterieuze, slanke, blonde verschijning die 'het geheim van slanke mensen' heeft ontdekt en haar kennis graag met mij wil delen. Die me bij de hand neemt en stap voor stap inwijdt in de wereld van de SM.
SM??? Nee, niet die SM, maar SM van Slanke Mensen. Een wereld zonder dwang, geen harde hand en geen straf. Een wereld van lief voor jezelf zijn, jezelf belonen, en, toegegeven, soms ook even streng zijn voor jezelf. Maar de meesteres, de baas, dat ben je zelf. Heer en meester over je eigen gedrag.
Langzaam maar zeker begint het besef bij me door te dringen. Slanke Mensen kunnen ook best af en toe genieten van een goed glas wijn! Ze maken keuzes en afwegingen, en een lekker glaasje wijn kan prima bij die afwegingen horen.
Vanmiddag kwam de vuurdoop. Ik had een belangrijke vergadering met gelegenheid tot netwerken en borrelen. Het was spannend en er waren veel interessante mensen te ontmoeten. Ik besloot dat ik een glas witte wijn wilde drinken.
Dat ik één glas witte wijn wilde drinken!
Dus ik dronk een glas witte wijn.
En daarna een glas water.
En nog een glas water.
En thuisgekomen at ik een pastasalade met daarbij weer een glas water, en een glas cola light, en een kopje koffie…
En er is niets in mij dat me zegt dat ik nog een glas wijn wil hebben. Wat een overwinning op mezelf! Hoera, ik ben de baas!
Ik vind je een kanjer...wat een discipline...petje af.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes en ga zo door...Ik probeer je na te doen...