Het is alweer bijna een jaar geleden dat ik iets heb geschreven op deze blog. Mijn laatste bericht dateert van de tijd dat ik in de ban was van 'Het geheim van slanke mensen'. Na een korte flirt met deze dieet-methode, die op zich niet slecht was, maar waarvoor ik onvoldoende discipline kon opbrengen, heb ik mijn relatie met Mieke Kosters verbroken. Na enkele maanden (en 8 kilo) had ik een one-night-stand met Dr. Mike, die me toch zeker 10 kilo lichter maakte. Helaas was ook dit geen blijvertje en kreeg ik ook die kilo's er binnen de kortste keren weer bij.
Nu ben ik dus definitief bij de 85 kilo aangeland, en moet ik voor mezelf nieuwe afwegingen maken. Wil ik eigenlijk wel afvallen? Of wil ik mijn energie liever steken in het accepteren van mezelf zoals ik ben? Mijn BMI is inmiddels dermate hoog dat er in de toekomst mogelijk een negatieve invloed op mijn gezondheid zou kunnen ontstaan. Ik voel me nu nog goed, maar met zo'n 20 kilo overgewicht loop je natuurlijk wel bepaalde gezondheidsrisico's. Dus accepteren zoals ik ben, is accepteren dat ik minder gezond word, dat wil en kan ik niet. En dat betekent, hoe saai en ongezellig ook, dat er maar één weg over is, en dat is de weg naar een gezondere leefstijl, een gezonder dieet en meer beweging.
Na lang wikken en wegen heb ik dan ook besloten om nog eens een poging te wagen. Dit keer kies ik niet voor snel gewichtsverlies. Snel gewichtsverlies is leuk als je voor de vakantie even vijf kilo kwijt wilt, of voor als je net niet in je trouwjurk past. Maar in mijn geval moet er echt een knop om naar een gezondere leefstijl, een manier van leven waarbij ik misschien langzamer afval, maar die ik jarenlang kan volhouden, zonder het gevoel te hebben dat ik voortdurend concessies moet doen.
Daarom heb ik een stap genomen die ik misschien jaren eerder had moeten nemen: Ik heb me aangemeld bij de Weight Watchers. Deze club heeft voor mij een uitgesproken truttig imago; ik zie bijeenkomsten voor me waarbij eindeloze rijen dikke vrouwen in slagorde staan opgesteld voor de weegschaal, waarbij ze zich en plein public moeten ontkleden om vervolgens gewogen -en te zwaar bevonden- te worden. Een geheimzinnige praatgroep die recepten voor smakeloze calorie-arme maaltijden uitwisselt, waar tijdens het kringgesprek de doos met tissues op tafel staat, en waarbij je een zilveren speldje krijgt als je je streefgewicht hebt bereikt. Maar bij nadere inspectie blijkt dit een vooroordeel; Zoals elke zichzelf respecterende serieuze club heeft ook de Weight Watchers tegenwoordig een moderne variant via internet waaraan je geheel anoniem, individueel en op eigen houtje kunt deelnemen.
Gisteren heb ik me aangemeld voor het online gebeuren en ik geef daar graag een korte recensie van.
Om te beginnen moet ik eerlijk zeggen dat het geheel een stuk hipper oogt dan ik in gedachten had. Helaas is de website niet geschikt voor de iPad (alle tools werken met flash-player, en die wordt nu eenmaal niet door Safari ondersteund). Er is wel een speciale App, maar die is lang niet zo uitgebreid als de website. Daarnaast was ik verbaasd over de enorme hoeveelheid tekst en uitleg waar je doorheen moet voordat je werkelijk aan de slag kunt.
De hele methode draait om ProPoints (punten); een voor mij voorlopig nog zeer ondoorzichtige, geheimzinnige wiskundige materie. Je houdt in een online dagboekje bij wat je eet, en daarmee gaan er punten af van een speciaal op jou toegespitst aantal ProPoints per dag. Het hoe en waarom wordt niet duidelijk; waarom heb ik dit bepaalde aantal gekregen, waarom zijn sommige punten groen, waarom hebben sommige punten een randje en andere niet, en waarom zijn sommige producten 0 punten waard maar mag ik er toch niet onbeperkt van eten?
Na een hele poos klikken en scrollen, waarbij trouwens niet alle pagina's correct verwezen naar een volgende (soms kom je ineens weer terug op een pagina waar je al lang geweest was) ging ik het maar eens proberen. En dan word je meteen in het diepe gegooid; vul het dagboek maar in en zie maar wat ervan komt; een soort Trial & Error voor diëters.
Dat was even schrikken; Gisteren was namelijk mijn laatste vakantiedag en daarom aten we 's ochtends een ontbijt in een hotelletje. Niet eens een heel overvloedig ontbijt; ik at een croissantje en een pistoletje met boter en jam, twee cappucino's en een warme chocomel uit de automaat, twee kleine glaasjes verse jus en een kuipje vruchtenyoghurt. Maar omgezet in ProPoints was het verwoestende effect van een dergelijk ontbijt in één oogopslag te zien; mijn hele dagtotaal verbruikt bij alleen het ontbijt! Ook de rest van de dag verliep desastreus en zo kwam het dat ik niet alleen het aan mij toegekende ProPoints-"budget" met 200 % overschreed maar zelfs ook mijn extra ProPoints voor "noodgevallen" al heb opgesoupeerd deze week.
Kijk, koolhydraten weglaten snap ik inmiddels, en calorieën tellen heb ik mijn hele leven gedaan, maar ProPoints zijn nieuw voor me. Ik had hier dus wel wat meer instructie verwacht, bijvoorbeeld in de vorm van een aantal voorbeeldmenu's om de eerste dagen door te komen; wat is het effect van ontbijt A met lunch B en diner C?
Natuurlijk kun je voorafgaand aan elke maaltijd, of aan de dag, precies bedenken wat je allemaal wilt gaan eten, en dan berekenen of dat wel kan. Maar dan ben ik elke ochtend een uur aan het zoeken en rekenen voor ik kan gaan eten. En er is helaas geen tool waarmee ik voor een bepaalde dag een voorcalculatie kan maken. Er is wel een tool om recepten te downloaden, maar ook die viel me wat tegen. Ik voerde als ingrediënt voor een recept het woord "rundergehakt" in, toch geen uitzonderlijke maaltijdcomponent als je wilt afvallen, maar ik vond geen enkel recept met dit ingrediënt.
Al met al ben ik dus nog niet overmatig enthousiast; ik vind het programma omslachtig en ingewikkeld en ik zie nog niet helemaal hoe die akelig dwingende ProPoints mij nu van mijn overgewicht af zouden moeten helpen. Toch geef ik de Weight Watchers voorlopig even het voordeel van de twijfel. Per slot van rekening hebben ze een jarenlange ervaring opgebouwd met "mijn soort mensen" en daar in de loop van de tijd veel successen mee geboekt.
Jammer dat de tool zo ondoorzichtig is, maar ergens is dat ook wel begrijpelijk. Als wij gewone stervelingen deze hogere wiskunde ook zouden snappen, dan zouden we binnen de kortste keren de WW niet meer nodig hebben en op eigen houtje aan de slag gaan met onze Excelletjes. Dan is er voor je het weet een gratis tool in de Appstore of de Playstore te vinden en verdient de WW geen stuiver meer.
En eerlijk is eerlijk; misschien werkt die ondoorzichtige methodiek wel in mijn voordeel. Van de weeromstuit en voor de zekerheid heb ik me vandaag namelijk enorm ingehouden met eten en drinken en zie hier: Aan het eind van de dag heb ik nog 12 ProPoints over!
Ik ben om: Lang leve de ProPoints en op naar een nieuw gewicht!
