Op donderdag 9 februari begon ik een nieuw avontuur met als uiteindelijk doel om 25 kilo af te vallen. Ik had bedacht dat ik een jaar de tijd wilde nemen om goed voor mezelf te zorgen, om beter te gaan eten en om langzaam maar zeker weer het figuur en de conditie te krijgen die ik 25 jaar geleden had. Een kilo voor ieder jaar terug in de tijd.
Reken het maar uit. 25 kilo in een jaar afvallen, dat is iets meer dan 2 kilo per maand afvallen en dus ongeveer een pond per week. Dat lijkt me te doen.
Betekent dit ook dat het je lukt vanaf dag één keurig alles volgens het boekje te doen en dan dus die kilo's geleidelijk weg te werken? Hmmm. Dream on baby, it's damn hard work!

Om te beginnen deed ik boodschappen. En boodschappen. En nog meer boodschappen. Ik kocht allerlei zaken waar ik nog nooit van had gehoord, of waar ik wel van had gehoord maar geen idee had waar ik ze zou moeten vinden. Ik leerde wat moerbeien zijn, en gojibessen Ik ontdekte de beste plek om boekweitmeel te kopen, ontdekte dat chiazaad pas lekker wordt als het het in vloeistof laat weten en ontdekte dat boekweitwafels met lijnzaad een heerlijk alternatief is voor rijstwafels.
Ik ontdekte ook dat mijn portemonnee niet oneindig is en dat na twee keer boodschappen doen de bodem in zich kwam. Ik ontdekte ook dat sommige recepten een echte culinaire verrassing inhielden, en dat het zonde was om ingrediënten weg te gooien. Ik ontdekte dat ik weinig tijd en zin heb om ' ochtends een half uur in de keuken te staan om ontbijt en lunch te maken.

Kortom, ik vind het dieet verrassend, lekker, duur en bewerkelijk. Dus zoek ik, oplossingsgericht als ik ben, naar manieren om het dieet stiekem een beetje naar mijn eigen leefstijl om te buigen. Dat resulteert in veelvuldig eten van bananen, noten, boekweitwafels en druiven. Het resulteert erin dat ik weer maaltijden over ga slaan (mijn uitdaging is niet vasten, maar juist met regelmaat eten) en dat ik uiteindelijk ook weer slechte dingen ging eten en mijn oude liefde voor wijn drinken weer heb opgepakt.
En dát is natuurlijk allemaal niet de bedoeling. Ik heb niet voor niets € 199 uitgegeven. Ik wist van te viren dat ik zou starten met RFL en dat dat een eenzame exercitie was. Dus ik moet ergens de motivatie vinden om gewoon weer door te gaan.

Wat ik heb gegeten sinds 9 februari?
Dag 1: omelet met snoeptomaatjes, courgettesalade met feta, courgette met falafelballetjes
Dag 2: banaan, courgettesalade met feta, courgette met falafelballetjes
Dag 3: omelet met snoeptomaatjes, banaan/druiven/noten, stoofschotel met tonijn
Dag 4: bananenchia (met mango), banaan/druiven/noten, stoofschotel met tonijn
Tot hier ging het nog redelijk.

Op dag 5 had ik een cursus in Amsterdam, met lunch. Omdat dat de vorige keren een hele goeie vegan lunch was met pompoensoep enzo, had ik geen eten meegenomen. Dat was een misrekening, deze keer waren er allleen maar witte belegde stokbroodjes...
Dag 5: banaan/noten, wit stokbroodje met kaas en sla, mandarijn, gebakken kipfilet met paksoi en champignons (eigen fantasierecept), tussendoor noten en druiven

Dag 6: banaan/druiven, komkommer/tonijn/avocado, witvis met gestoofde groenten, noten
Dag 7: roze ontbijtbowl, Eikenbladsla met avocado en tonijn, witvis met gestoofde groenten
Dag 8: bananenchia, banaan/druiven/noten, erwtensoep (in een theatertje met eten erbij, ik had geen keuze helaas, maar ik was trots op mezelf dat ik geen roggebrood met spek had genomen en niets at van het Turks brood met Kruidenboter
Dag 9: omelet met champignons, noten/bananen, kipfilet met gebakken groenten, 2 glazen witte wijn
Dag 10: bananenchia met roeryoghurt omdat de amandelmelk op was, banaan, diverse hapjes zonder koolhydraten (blokjes kaas, olijven, noten e.d.), 4 glazen witte wijn
Tja, een afscheidsfeestje van een vriendin die gaat verhuizen... ik had zelf tabouleh meegenomen en daar niets van gegeten, maar helaas kon ik de wijn niet laten staan....

Dag 10: banenchia, erwtensoep, tomatensoep, Franse kaas, 3 glazen rode wijn
Op deze dag weer een feestje, dit keer bij mij thuis, omdat twee dochters jarig waren. Je ziet wel waar mijn zwakke plek zit...

Dag 11: roze ontbijtbowl, bietjessalade met geitenkaas (eigen recept), tomatensoep, tabouleh, erwtensoep, klein havermoutkoekje
Dag 12: bietjessalade met geitenkaas, tabouleh, boekweitwafels met avocado en zalm, banaan
Dag 13: bananenchia, boekweitwafels met avocado en zalm, rucolasla met gebakken kip en mayonaise, druiven, cola zero
Tja, uit eten voor de verjaardag van mijn dochter bij Holy Smoke, een geweldig hamburgerrestaurant en dan geen hamburger of spareribs nemen maar salade en gegrilde kip. IK vond het in elk geval knap van mezelf.

Dag 14: banaan, banaan/noten/boekweitwafels met amandelpasta, couscous met Marokkaanse groentestoof, Marokkaanse kip, 5 glazen rode wijn.j
Nu was het echt he-le-maal mis. Weer een avondje theater (theatertje om de hoek is onze favo hang-out, maar altijd met eten en je kunt niet kiezen. Ik had niet door dat er couscous onder de groenten zat, die heb ik maar opgegeten. In het kader van "het maakt nu toch niet meer uit" ook nog een vijf (!) glazen rode wijn gedronken en een paar handjes geroosterde pinda's gegeten.

Dag 15: ook weer een "rode" dag. Druiven, boekweitwafels met amandelpasta, geen avondeten gegeten want we hadden een opening op mijn werk met hapjes. Wel allerlei hapjes gegeten, twee glazen prosecco, en, helaas, heel veel brownies. Er was een complete plaat brownie besteld bij de Koekela, echt zalig, ik kon er niet vanaf blijven hoewel ik eigenlijk geen zoetekauw ben.

Na al deze uitspattingen had ik ik niet meer verwacht wat te zijn afgevallen, maar de weegschaal zei vanochtend

Goeroe

Omdat het me, ook vijf jaar na de eerste publicatie op deze blog, nog steeds niet is gelukt om af te vallen -sterker nog, ik ben alleen maar aangekomen- heb ik me gewend tot een laatste redmiddel: de dieetgoeroe.
Dieetgoeroes zijn er in soorten en maten. Ze dienen zich aan via kranten, tijdschriften, internetreclames en de boekhandel. Ze creëren een (vaak kortstondige) hype door zich te profileren als snelle en eenvoudige oplossing voor jouw eetprobleem. Ze raden je aan om minder koolhydraten te eten, om calorieën of punten te tellen, met kokosolie te spoelen, superfoods te eten en meer te bewegen. Ze geven je tips, recepten, weekmenus en oefenschemas en beloven je dat je -tenminste, als je hun tips trouw opvolgt- blijvend slanker, fitter en gezonder zult zijn.
Michel Montignac, Meneer Atkins, Sonja Bakker, Mieke Kosters, Dokter Frank, Mike Moreno, Dokter Dukan en de meisjes van Green Happinez; de één is bekender dan de ander en de één heeft meer geld verdiend dan de ander maar er is één ding dat al deze dieetgoeroes bindt; ze stellen je een beter, fijner en vooral slanker leven in het vooruitzicht, mits je hun tips, recepten en levensstijl volgt en adopteert.

In de meeste gevallen hebben ze natuurlijk ook gewoon gelijk, want als je doet wat ze aanbevelen, en minder calorieeen/koolhydraten/vetten gaat eten en meer beweging/superfoods/groente en fruit tot je gaat nemen, dan val je geheid een paar kilo af, en als je stug blijft volhouden wel meer dan een paar ook. Het probleem zit hem dan ook meestal niet in het afvallen, maar in het volhouden. In het daadwerkelijk volharden in een gezondere levensstijl en deze in je leven incorporeren.

Dat laatste is me nog nooit gelukt. Ik ben wel eens 16 en zelfs wel eens 18 kilo afgevallen. Maar het is me tot nu toe niet gelukt om die kilo's er ook af te houden. Sterker nog, na elke dieet poging zijn er meer kilo's bijgekomen dan er in eerste instantie af waren gegaan!
Omdat ik zo langzamerhand echt niet meer in een confectiemaat pas en mijn lijf zich langzaam maar zeker schurend en rochelend ter aarde aan het storten is, is het echt tijd voor nieuwe maatregelen.

Die meen ik gevonden te hebben in de jongste dieethype: Jesse van der Velden. Ik weet het, ik weet het. Jesse vertegenwoordigt de nieuwste hype op het gebied van gezondheid en afvallen en ik kijk met een behoorlijke dosis scepsis tegen zijn methode aan. Die methode bestaat namelijk grotendeels uit marketing, en een goed gevoel voor marketing kun je Jesse in elk geval niet ontzeggen. Hij heeft me, nadat ik me een keer had aangemeld voor een online publicatie, maandenlang met 'gepersonaliseerde' mailtjes achtervolgd, en zelfs ik ben uiteindelijk gezwicht voor zijn volhardende boodschap. Een boodschap die er vooral uit bestaat dat als ik het tijd vind voor verandering, hij me kan helpen om te veranderen. Of hij ook in staat is om zijn mooie beloften waar te maken ga ik in de komende maanden ervaren.
Wat Jesse in elk geval wel goed doet, is me vertellen dat het aan mij ligt. Niet aan anderen, niet aan omstandigheden en niet aan lichamelijke kwaaltjes en gebreken. Het ligt aan mij, en als er iets moet veranderen ben ik de enige die dat kan doen. Dat realisme maakt dat ik Jesse het voordeel van de twijfel heb gegeven.

Nadat ik wekenlang bijna dagelijks mailtjes van Jesse (of: zijn team) heb gekregen, een aantal van zijn video boodschappen heb bekeken en zelfs al een keer een gratis bioprofiel heb laten maken, was het Jesses laatste mailtje dat me over de streep trok. Een weldenkend mens als ik had misschien beter moeten weten, maar ik heb me laten verleiden om me op te geven voor een testgroep (slechts honderd plaatsen beschikbaar! Er zijn nu nog maar tien plaatsen beschikbaar!)! Waarbij hij zegt honderd positieve verhalen te willen creëren om te dienen als input voor een later op te zetten wetenschappelijk onderzoek. Als je wordt uitverkoren (en als er nog plek is) krijg je allerlei online boeken toegestuurd, krijg je online persoonlijke begeleiding en toegang tot een besloten facebookgroep. Je krijgt onderzoeken waaruit een gepersonaliseerde begeleiding volgt.

Nu heb ik altijd geleerd dat als iets te mooi klinkt om waar te zijn, dat dat dan waarschijnlijk ook zo is. Eigenlijk vertrouw ik die Jesse met zijn zogenaamde persoonlijke mailtjes voor geen meter en eigenlijk ben ik veel te slim om hierin te trappen. Natuurlijk zit ik straks niet in die testgroep, omdat ik net te laat was of de groep al vol zat. En natuurlijk heb ik dan € 199,00 betaald voor alleen een suf online dieetboekje in plaats van voor een jaar begeleiding. En natuurlijk kun je dat geld dan terugvragen, maar zal hij er alles aan doen om je daarvan te weerhouden en uiteindelijk ben je je geld dan kwijt.
Maar ik wil het zó graag geloven. Ik wil zo graag dat iemand zich om mij bekommert, dat iemand me gaat helpen met mijn grote probleem en dat het nu eindelijk een keer lúkt. En ik wil zo graag dat het echt is, dat Jesse het meent als hij zegt dat hij toegewijd is aan mijn resultaat, en dat hij me gaat helpen om nu eens echt mijn levensstijl te veranderen...
Zo diep ben ik dus gezonken. Ik heb me laten inpakken door een dieetgoeroe.