Goeroe

Omdat het me, ook vijf jaar na de eerste publicatie op deze blog, nog steeds niet is gelukt om af te vallen -sterker nog, ik ben alleen maar aangekomen- heb ik me gewend tot een laatste redmiddel: de dieetgoeroe.
Dieetgoeroes zijn er in soorten en maten. Ze dienen zich aan via kranten, tijdschriften, internetreclames en de boekhandel. Ze creëren een (vaak kortstondige) hype door zich te profileren als snelle en eenvoudige oplossing voor jouw eetprobleem. Ze raden je aan om minder koolhydraten te eten, om calorieën of punten te tellen, met kokosolie te spoelen, superfoods te eten en meer te bewegen. Ze geven je tips, recepten, weekmenus en oefenschemas en beloven je dat je -tenminste, als je hun tips trouw opvolgt- blijvend slanker, fitter en gezonder zult zijn.
Michel Montignac, Meneer Atkins, Sonja Bakker, Mieke Kosters, Dokter Frank, Mike Moreno, Dokter Dukan en de meisjes van Green Happinez; de één is bekender dan de ander en de één heeft meer geld verdiend dan de ander maar er is één ding dat al deze dieetgoeroes bindt; ze stellen je een beter, fijner en vooral slanker leven in het vooruitzicht, mits je hun tips, recepten en levensstijl volgt en adopteert.

In de meeste gevallen hebben ze natuurlijk ook gewoon gelijk, want als je doet wat ze aanbevelen, en minder calorieeen/koolhydraten/vetten gaat eten en meer beweging/superfoods/groente en fruit tot je gaat nemen, dan val je geheid een paar kilo af, en als je stug blijft volhouden wel meer dan een paar ook. Het probleem zit hem dan ook meestal niet in het afvallen, maar in het volhouden. In het daadwerkelijk volharden in een gezondere levensstijl en deze in je leven incorporeren.

Dat laatste is me nog nooit gelukt. Ik ben wel eens 16 en zelfs wel eens 18 kilo afgevallen. Maar het is me tot nu toe niet gelukt om die kilo's er ook af te houden. Sterker nog, na elke dieet poging zijn er meer kilo's bijgekomen dan er in eerste instantie af waren gegaan!
Omdat ik zo langzamerhand echt niet meer in een confectiemaat pas en mijn lijf zich langzaam maar zeker schurend en rochelend ter aarde aan het storten is, is het echt tijd voor nieuwe maatregelen.

Die meen ik gevonden te hebben in de jongste dieethype: Jesse van der Velden. Ik weet het, ik weet het. Jesse vertegenwoordigt de nieuwste hype op het gebied van gezondheid en afvallen en ik kijk met een behoorlijke dosis scepsis tegen zijn methode aan. Die methode bestaat namelijk grotendeels uit marketing, en een goed gevoel voor marketing kun je Jesse in elk geval niet ontzeggen. Hij heeft me, nadat ik me een keer had aangemeld voor een online publicatie, maandenlang met 'gepersonaliseerde' mailtjes achtervolgd, en zelfs ik ben uiteindelijk gezwicht voor zijn volhardende boodschap. Een boodschap die er vooral uit bestaat dat als ik het tijd vind voor verandering, hij me kan helpen om te veranderen. Of hij ook in staat is om zijn mooie beloften waar te maken ga ik in de komende maanden ervaren.
Wat Jesse in elk geval wel goed doet, is me vertellen dat het aan mij ligt. Niet aan anderen, niet aan omstandigheden en niet aan lichamelijke kwaaltjes en gebreken. Het ligt aan mij, en als er iets moet veranderen ben ik de enige die dat kan doen. Dat realisme maakt dat ik Jesse het voordeel van de twijfel heb gegeven.

Nadat ik wekenlang bijna dagelijks mailtjes van Jesse (of: zijn team) heb gekregen, een aantal van zijn video boodschappen heb bekeken en zelfs al een keer een gratis bioprofiel heb laten maken, was het Jesses laatste mailtje dat me over de streep trok. Een weldenkend mens als ik had misschien beter moeten weten, maar ik heb me laten verleiden om me op te geven voor een testgroep (slechts honderd plaatsen beschikbaar! Er zijn nu nog maar tien plaatsen beschikbaar!)! Waarbij hij zegt honderd positieve verhalen te willen creëren om te dienen als input voor een later op te zetten wetenschappelijk onderzoek. Als je wordt uitverkoren (en als er nog plek is) krijg je allerlei online boeken toegestuurd, krijg je online persoonlijke begeleiding en toegang tot een besloten facebookgroep. Je krijgt onderzoeken waaruit een gepersonaliseerde begeleiding volgt.

Nu heb ik altijd geleerd dat als iets te mooi klinkt om waar te zijn, dat dat dan waarschijnlijk ook zo is. Eigenlijk vertrouw ik die Jesse met zijn zogenaamde persoonlijke mailtjes voor geen meter en eigenlijk ben ik veel te slim om hierin te trappen. Natuurlijk zit ik straks niet in die testgroep, omdat ik net te laat was of de groep al vol zat. En natuurlijk heb ik dan € 199,00 betaald voor alleen een suf online dieetboekje in plaats van voor een jaar begeleiding. En natuurlijk kun je dat geld dan terugvragen, maar zal hij er alles aan doen om je daarvan te weerhouden en uiteindelijk ben je je geld dan kwijt.
Maar ik wil het zó graag geloven. Ik wil zo graag dat iemand zich om mij bekommert, dat iemand me gaat helpen met mijn grote probleem en dat het nu eindelijk een keer lúkt. En ik wil zo graag dat het echt is, dat Jesse het meent als hij zegt dat hij toegewijd is aan mijn resultaat, en dat hij me gaat helpen om nu eens echt mijn levensstijl te veranderen...
Zo diep ben ik dus gezonken. Ik heb me laten inpakken door een dieetgoeroe.